Jakie są różnice między biopsją przezrektalną a przezkroczową?
Biopsja prostaty jest zazwyczaj wykonywana za pomocą podejścia przezodbytniczego lub przezkroczowego. Obydwa podejścia mogą być wykorzystywane do biopsji celowanej przy użyciu jednej z trzech opcji: fuzji kognitywnej, fuzji softwarowej i wewnątrz MR (In-bore). W tym artykule dowiesz się, jakie są różnice między biopsją przezrektalną a przezkroczową.
Znacznie częściej wykonuje się biopsję przezrektalną niż przezkroczową ze względu na wygodę. Jednak w kontekście rosnącej liczby osób z lekoopornością flory odbytnicy podejście przezkroczowe jest stosowane coraz częściej ze względu na brak powikłań. Ponadto wymagana jest tylko cefalosporyna pierwszej generacji, a nie fluorochinolon jako profilaktyka antybiotykowa.
Biopsja przezrektalna
Obecnie najczęściej stosowany rodzaj biopsji to biopsja przezrektalna. Są różne rozwiązania przystawek biopsyjnych i prowadzenia igły biopsyjnej wzdłuż głowicy lub poprzez jej środek. Najczęstsze rozwiązanie do biopsja wzdłuż głowicy typu endfire. Typowa średnica igieł do biopsji prostaty to około 18 FR, długość igieł do biopsji przezrektalnej 20 – 25 cm.
Plusy:
- szybka, wygodna dla operatora,
- często wykonywana tylko przy znieczuleniu ogólnym,
- dobrze znana urologom,
- wymaga standardowego oprzyrządowania,
- małe ryzyko zakażenia moczowego.
Minusy:
- „brudna” procedura,
- wymaga profilaktyki antybiotykowej,
- ryzyko sepsy,
- może być bolesna,
- trudna do biopsji z fuzją kognitywną.
Biopsja przezkroczowa
Biopsja przezkroczowa wymaga zastosowania głowicy ultrasonograficznej typu side-fire. Można spotkać różnego rodzaju przystawki biopsyjne.
Rys. Przystawki do biopsji przezkroczowej typu płytkowego z pełnym otworem oraz z możliwością pozostawienia igły w pacjencie.
Rys. Przystawka do biopsji przezkroczowej typu matryca.
Inny rodzaj przystawki to przystawka typu matryca, która jest używana głównie do brachyterapii, do kriochirurgii. W biopsji fuzyjnej to rozwiązanie pozwala na zaplanowanie kolejności miejsc wkłucia. Po każdym wkłuciu kryształy wewnątrz głowicy obracają się, aby płaszczyzna patrzenia głowicy liniowej była tak ułożona, aby igła biopsyjna była widoczna podczas kolejnego wkłucia. Ta metoda jest wygodna dla biopsji systematycznej, lecz do biopsji celowanej zalecane są przystawki typu płytkowego.
Plusy:
- „czysta” procedura,
- ryzyko sepsy bliskie zeru,
- nie konieczne podawanie antybiotyków,
- brak bólu.
Minusy:
- stosowana głównie w znieczuleniu ogólnym,
- zabiera więcej czasu,
- niewygodna dla operatora,
- procedura niezbyt znana urologom,
- wymaga rzadziej spotykanego oprzyrządowania,
- ryzyko zakażenia moczowego.
Ostatnio pojawiły się publikacje potwierdzające możliwość wykonywania biopsji przezkroczowej w znieczuleniu miejscowym (Free-hand transperineal MRI/TRUS fusion Guidem prostate biosy under local anesthesia; Eduard Baco, Ljiljana Vlatkovic, Erik Rud; 2018). Takie rozwiązanie pozwala uniknąć drogiego znieczulenia ogólnego przy braku ryzyka sepsy. Być może to będzie standardem w przyszłości.
Biopsja – którą wybrać?
Europejskie Towarzystwo Urologiczne (EAU) opublikowało niedawno obszerny dwuczęściowy przegląd systematyczny i metaanalizę randomizowanych badań kontrolowanych dotyczących stosowania antybiotykowych i nieantybiotykowych zabiegów w profilaktyce powikłań infekcyjnych związanych z biopsjami gruczołu krokowego.
Biopsja przez krocze – dlaczego warto?
Różnice między biopsją przezrektalną a przezkroczową są znaczne, którą więc wybrać? Metaanaliza siedmiu badań z randomizacją wykazało, że biopsje prostaty przez krocze wiązały się z istotnie mniejszą liczbą powikłań infekcyjnych (współczynnik ryzyka [RR] 0,55, 95% przedział ufności [CI]: 0,33–0,92) w porównaniu z przezodbytniczymi biopsjami. Ponadto przegląd systematyczny, obejmujący 165 badań z udziałem 162 577 pacjentów, opisał częstotliwość wystąpienia posocznicy na poziomie 0,1% i 0,9% odpowiednio dla biopsji przez krocze i przez odbyt. Badanie populacyjne z Wielkiej Brytanii (n = 73 630) wykazało niższe wskaźniki ponownych hospitalizacji z powodu posocznicy u pacjentów, którzy mieli biopsje przezkroczowa w porównaniu z przezodbytniczymi biopsjami (1,0% vs 1,4%).
Wyniki te nie są zaskakujące, ponieważ są zgodne z zasadą chirurgiczną, według której należy zastosować najmniej zanieczyszczające podejście, aby zmniejszyć odsetek powikłań infekcyjnych. Dostępne dowody wskazują, że nadszedł czas, aby społeczność urologów przestawiła się z metody przezodbytniczej na przezkroczową biopsję, pomimo możliwych wyzwań logistycznych.
Pełen raport znajduje się☞ tutaj
Źródło: www.sciencedirect.com
Spersonalizowane rozwiązania
Warto również podkreślić, że kluczową rolę we współczesnej praktyce klinicznej odgrywa medycyna spersonalizowana. U pacjentów, którzy wymagają biopsji prostaty, medycyna spersonalizowana wymaga wcześniejszej identyfikacji mężczyzn z wysokim ryzykiem powikłań infekcyjnych związanych z biopsją i odpowiedniego dostosowania postępowania. Zmniejszy to okołozabiegowe wskaźniki zachorowalności i śmiertelności.
