Rak stercza to nie wyrok. Podobnie jak w przypadku innych nowotworów, wczesne wykrycie gwarantuje całkowite wyleczenie.

Rak stercza - metody leczenia

Wybór metody leczenia uzależniony jest od wielu czynników:

  • stopnia zaawansowania choroby,
  • charakterystyki patomorfologicznej guza,
  • objawów raka stercza,
  • oceny ryzyka (na podstawie stężenia PSA oraz wartości w skali Gleasona),
  • wieku chorego i spodziewanego czasu przeżycia.

Wyróżnia się cztery główne sposoby leczenia nowotworu stercza:

Warto podkreślić, że w przypadku nowotworów gruczołu krokowego o niskim ryzyku skuteczne okazuje się tzw. aktywny nadzór.

Radykalne leczenie chirurgiczne raka prostaty ma zastosowanie nie tylko u pacjentów z guzem ograniczonym do stercza. Specjalista może zalecić prostatektomię radykalną, otwartą z dostępu załonowego lub przezkroczowego, a także laparoskopowe usunięcie gruczołu krokowego wraz z pęcherzykami nasiennymi oraz węzłami chłonnymi. W przypadku zabiegów chirurgicznych możliwe jest również wykonanie operacji raka prostaty przy użyciu robota.

Inną metodą leczenia jest radioterapia. Do leczenia metodą radioterapii wykorzystywane są metody klasyczne oraz bardziej nowoczesne, w których do naświetlania stosuje się pierwiastki promieniotwórcze.

Ważną metodą leczenia zachowawczego w przypadku choroby w zaawansowanym stadium jest terapia hormonalna raka prostaty, która polega na eliminowaniu androgenów endogennych lub blokowaniu receptorów androgenowych w komórkach nowotworu. Hormonoterapia raka gruczołu krokowego jest leczeniem pierwszego rzutu u pacjentów mających nowotwór z przerzutami. Leczenie pozwala na opóźnienie progresji choroby, zapobiega ciężkim powikłaniom oraz łagodzi towarzyszące postępującej chorobie objawy.

W przypadku wystąpienia zjawiska hormonoodporności stosuje się najczęściej chemioterapię paliatywną.

Rak prostaty - rokowania

Podstawą do planowania leczenia oraz określenia rokowania w nowotworze stercza jest ustalenie stadium zaawansowania choroby. Przyjmuje się, że istnieją trzy grupy pacjentów mających odmienne rokowania:

  • nowotwór ograniczony do gruczołu krokowego,
  • rak prostaty zaawansowany miejscowo – tj. przekraczający stercz, ale bez przerzutów,
  • nowotwór rozsiany – najgorsze rokowania.

Należy jednak podkreślić, że w Polsce rokowania są dość dobre, choć niekorzystnie odbiegają od tych osiąganych w krajach Europy Zachodniej.