Jak wykonać biopsję fuzyjną prostaty – Koelis Trinity?
W niniejszym artykule zostanie omówione wykonywanie biopsji fuzyjnej na aparacie Koelis Trinity.
Pierwszym krokiem jest wykonanie badanie wieloparametrycznego MRI. Niekonieczne jest korzystanie z bardzo wysokiej klasy aparatu do rezonansu magnetycznego. Często wystarcza 1,5 Teslowy aparat MRI i badanie miednicy mniejszej przy standardowych cewkach. Nie jest niezbędne badanie wykorzystujące cewkę endorektalną.
Standardowo wykorzystuje się sekwencje (Andrzej Lewicki, Stanisław Szemploiński, Magdalena Zagrodzka, Tomasz Lorenc - "Jak poprawić wyniki biopsji stercza"):
- obrazy T2-zależne (T2 weighted - T2W), które umożliwiają przestrzenną analizę anatomiczną z oceną budowy strefowej gruczołu, nieprawidłowych zmian morfologicznych, ich lokalizację i zaawansowanie,
- obrazy zależne od dyfuzji (diffusion-weighted imaging - DWI), które oceniają zdolność cząsteczek wody do swobodnego poruszania się w przestrzeni międzykomórkowej, tzw. ruchy Browna. Dyfuzja w tkance nowotworowej jest ograniczona ze względu na większą gęstość komórek. Zmiany dyfuzji w czasie umożliwiają wyliczenie pozornego współczynnika dyfuzji (apparent diffusion coeficient - ADC). Udowodniono, że parametr ten koreluje ze stopniem złośliwości nowotworu w skali Gleasona,
- obrazy dynamiczne ze wzmocnieniem kontrastowym (dynamic contrast enhanced - DCE), które służą ocenie neoangiogenezy po podaniu gadolinowego środka kontrastującego,
- spektroskopia rezonansu magnetycznego (magnetic resonanse spectroscopic imaging - MRSI), która umożliwia ocenę metabolizmu tkanek. Parametr wykrywa markery molekularne (np. cholinę i cytryniany) w cytosolu oraz przestrzeni pozakomórkowej. Dla ognisk PCa charakterystyczne są niskie wartości cytrynianów i wysokie choliny.
Na podstawie multiparametrycznego badania MRI radiolog określa miejsce położenia oraz ocenia zmiany ogniskowe w skali PI-RADS v2.
Kolejne etapy biopsji fuzyjnej są wykonywane na sprzęcie Koelis Trinity przeznaczonym do biopsji fuzyjnej prostaty.
Po wprowadzeniu danych pacjenta do aparatu Koelis Trinity wczytujemy obrazy MRI z płyty, nośnika USB lub z systemu PACS.
Kolejny krok to wykonanie trójwymiarowego obrysu prostaty, aby uzyskać bryłę 3D oraz wskazanie miejsc podejrzanych zgodnie ze skalą PI-RADS. Tą część pracy może wykonać radiolog na specjalnej stacji roboczej lub na aparacie do biopsji fuzyjnej. Tą pracę mogą wykonać także urolodzy, ale to wymaga doświadczenia i wspólnego z radiologami opracowania wielu analiz.
Następna część pracy jest wykonywana w trakcie badania ultrasonograficznego w czasie rzeczywistym. Konieczne jest wykonanie trójwymiarowego orazowania ultrasonograficznego. W zależności od wybranej metody skanowania wykorzystujemy głowice typu end-fire przy planowanej biopsji przezrektalnej lub typu side-fire do biopsji przekroczowej.
Pierwszy ruch to wykonanie trójwymiarowego obrazowania prostaty przy użyciu objętościowej głowicy rektalnej. Aby zapewnić uwidocznienie całej prostaty o powiększonej objętości wykonywane jest automatyczne złożenie trzech obrazów 3D.
Kolejny ruch to wyznaczenie obrysów prostaty w obrazowaniu ultrasonograficznym.
Po zatwierdzeniu jakości obrysu urządzenie automatycznie dokonuje fuzji obrazów MRI z obrazami ultrasonograficznymi.
Następnie wykonujemy tzw. biopsję wirtualną w celu sprawdzenia miejsca celowanej biopsji, a następnie pobieramy skrawki przy użyciu igły biopsyjnej.
Miejsca biopsji są zapamiętane na obrazie trójwymiarowym prostaty. Po każdej biopsji automatycznie wykonywany jest nowy trójwymiarowy skan prostaty, aby skompensować ewentualne poruszenie się pacjenta lub przesunięcie narządu.
Po otrzymaniu wyniku badania patomorfologicznego możemy wpisać dane np. długość skrawka, długość nowotworu, punktację Gleasona do raportu z badania.
Podczas powtórnej biopsji prostaty można wyświetlić miejsca biopsji z pierwszego badania i oznaczyć je innym kolorem.
